ای که در ساغر ما شهد فنـــا ریختـــــه یی

آب کوثر بــه سر دست دعــا ریختـــــه یی

بزم عشــاق زخــون رگ ما می جوشــــــد

تا کـه در سینــۀ مــا آب بقــــا ریختــــه یی 

از صبا دانۀ استاره بـه پــــای شمع ریخت

من نـدانم که ز آفـــاق چهــــا ریختـــــه یی

چشم آلــوده بـــه خـــوابم شـــده آیینــــۀ دل

سرمــه بر دیــدۀ روشن ز کجــا ریخته یی

بی نیاز است دلم تــا کـه رسیـده ست به تو

زانکه بر لانه اش این بال هما ریختـــه یی

بخیۀ زخم دلــم باز شـــد از موجـــۀ خــون

ای بلا بـــر دل من این چی بـــلا ریخته یی

فارغ از وسوسۀ ضرب شتابست «واهب»

کز ازل بــر دل او داب رضـا ریختـــه یی

06-05-2011

صالحه وهاب واصل

هالند